Meestal missen wij de artsenronde omdat we dan al hoog en breedt in the spinalgym zitten, dit keer begonnen ze bij ons. Ze wilden hun bevindingen vertellen over de heup en rug röntgen, er waren wat lichte zorgen en twijfels, daarom is het nu alleen nog wachten op de orthopedisch chirurg (de specialist) die het nog beter kan bekijken. Enige wat ik kan zien is dat de staven geen ruimte meer hebben om te groeien. Het zit op zijn einde. Dat houdt wel in dat we einde dit jaar naar Utrecht moeten voor waarschijnlijk een operatie, dat horen we dus in september wat het plan is en de bevindingen van hier wordt meegenomen. Voor de rest nog geen uitslagen.
Nu gauw naar therapie. Zijligging met massage om de spieren tussen de ribben los te maken en zijn arm in een sling-ergo dingen doen. Het kan allemaal hier. Dan sta oefeningen gecombineerd met rompbalans. Voor je het weet is het tijd voor de echo van blaas en nieren. Daarvoor een beste wandeling naar het Johns Hopkins Hospital, een stad opzich. Niet te vergelijken met een ziekenhuis in Nederland.
Dan terug en gauw wat eten, en heel kort met zijn beste vriendje Tim bellen. Toen kwam het bericht binnen dat we terug konden voor de snifftest. We kwamen daar net vandaan. Dus hup de boel weer omzetten en weer terug. Die jongen doet het allemaal toch maar even en vindt weinig dingen hier spannend. Hij weet dat hij ook in goede handen is en samen met, puber zijn, helpt dat enorm om kalm te blijven. Maar goed terug naar therapie, rug en arm oefeningen, terug wennen aan zwaartekracht. Geuko komt van -10 en moet eerst naar 0 voor dat hij naar de + kan werken. Uurtje even bijkomen om als laatste naar gaming therapie te gaan. Geuko wil voetbalspel spellen en natuurlijk kiest hij er voor om met FC Groningen te gaan spelen. Dat was het einde van de therapiedag. Eten en wachten op RT (beademingsspecialist) dan in bed en de avondzorg doen. morgen op zaterdag dus, heeft hij wel vier uur therapie in plaats van twee, waarom? Dat lees je morgen.