Afgelopen nacht werd Geuko rond 01 uur wakker en had weer veel moeite om in slaap te komen. Hij lag enorm te woelen en tot onze schrik raakte -toen we allemaal sliepen- de beademingsslang los van de canule. Gelukkig heeft Geuko dit direct in de gaten en drukt dan op de noodknop, ook alarmeert beademingsmachine op een bepaalde manier waardoor wij direct rechtop in bed zitten. Dat bepaalde piepje hoorden we liever niet. We haastten ons naar beneden en papa sloot alles weer aan. Hij verwisselde de onderdelen waar de slang los gegaan was en probeerde ondertussen Geuko te troosten. Want dat is schrikken hoor. Voor ons maar zeker voor hem. Liggend zelf ademen is heel moeilijk, bijna onmogelijk momenteel voor hem. Zelf de slang pakken en aansluiten kan hij niet. Zodra er geen beademing meer is kan hij niet praten, dus ons niet roepen. Hij is volledig afhankelijk van de noodknop en ons. Wij komen altijd zo snel als we kunnen en struikelen nog liever van de trap (dat gebeurd wel eens) dan Geuko zo te zien.
Gelukkig lukte het Geuko wel om nog wat te slapen maar bij vooral papa zat de schrik er weer goed in.
Nu vraag je je misschien af, hoe kan een beademingslang nou los gaan? Kunnen jullie dat niet beter vast maken? De beademingsslang heeft een koppelstuk, een filter, een verkleiner en een swiffel. Dat zijn losse onderdelen die wij altijd goed op elkaar laten aansluiten, sommige zelfs door middel van speciale tape. Toch wil het wel eens voorkomen dat er een onderdeeltje los raakt omdat Geuko ligt te woelen, of omdat de slang net langs het bedhek haakt of onder een kussen of knuffel zit. En.. vocht door het verwarmingselement en vernevelen helpen ook niet mee.
Maar het los gaan van de slang is altijd nog beter dan dat de canule er mee uitgetrokken wordt door het woelen. Om die redenen kunnen we niet alles vast tapen en 100% voorkomen dat het los gaat. Als de canule eruit komt zijn we veel verder van huis, met de nodige schade aan de insteek en luchtpijp eventueel. Dan nog niet eens iets genoemd over hoe eng dát is voor Geuko.

Geuko ging vanmorgen wel gewoon naar school en leek nergens last van te hebben. Hij had zelfs praatjes voor tien en was goed op dreef. Op school ging het wel goed, vertelde Geuko.
In de middag was opa weer bij ons. Gijs had gevraagd of opa bij hem wilde blijven en niet mee ging naar fysiotherapie. We snappen heel goed dat Gijs dat ook graag weer eens wilde dus mama ging met papa en Geuko naar fysiotherapie. Er was geen regen meer dus we konden alles lopend doen. Geuko deed heel goed zijn best bij therapie. Staan, zitten, hoofd balans, rekken en strekken... alles ging keurig.
Thuis was er gelukkig nog tijd genoeg om ook nog even samen met opa te gamen en spelen.